Zegar słoneczny równikowy – typu Krignera, Polska, 1737 r.
Zegar ma owalny kształt i umieszczony został w zamykanej mosiężnej puszce z wieczkiem. Z jednej strony znajduje się składany pion, u podstawy którego jest rytowana podziałka kątowa. W środku skali kątowej znajduje się obrotowa wskazówka, którą przesuwając na dany stopień nastawia się nachylenie tarczy zegara. W tym celu wykorzystywany jest mechanizm sprężynowy znajdujący się pod spodem zegara.
W środku podstawy zegara znajduje się kompas zawierający niebieską igłę magnetyczną oraz skróty nazw głównych kierunków geograficznych w języku łacińskim. Na wysokości godzin 6 – 6 w poprzek pierścienia przechodzi toczona beleczka ze składanym gnomonem (którego brakuje). Tarcza zegarowa jest umieszczona na zawiasie, dzięki czemu na czas transportu można ją złożyć.
Tarczę zegara należy nastawić na daną miejscowość poprzez obrót wskaźnikiem na skali kątowej. Następnie, gnomon ustawia się prostopadle do tarczy zegara a całość orientuje według kompasu odpowiednio do stron świata. Wówczas na tarczy pojawi się cień wskazując tym samym godzinę czasu prawdziwego.
