Zegar słoneczny dwutabliczkowy – typu norymberskiego, Niemcy, XVIII w.
Zegar posiada dwie drewniane tabliczki połączone ze sobą za pomocą zawiasów, które pozwalają na ustawienie płytek w pozycji prostopadłej do zamykania zegara.
W poziomej płytce umieszczono busolę z niemieckimi oznaczeniami stron świata i z deklinacją magnetyczną 20 st.
W środku tarczy zegara na poziomej tabliczce wychodzi nić łącząca dwie płytki, która po otwarciu tworzy kąt szerokości geograficznej i służy jako gnomon. Obie płytki są zdobione kolorowym miedziorytem z wykresami gnomonicznymi.
Płytka pionowa posiada otworki pozwalające na regulację kąta nachylenia nitki w zakresie 40 – 56 st. szerokości geograficznej oraz tarczę zegara słonecznego na 50 st. szerokości geograficznej. Na poziomej płytce wokół busoli i przyczepu nitki są wykreślone trzy zegary na 45, 50, 55 st. z godzinami VI – VI dla 45 st., a dla pozostałych 4 – 8 o 30 min.
Natomiast na wierzchniej stronie górnej tabliczki znajduje się wykaz wybranych miast europejskich wraz z ich szerokością geograficzną.
Aby odczytać godzinę należy nitkę przeciągnąć na odpowiednią szerokość geograficzną, a całość ustawić według deklinacji magnetycznej, wówczas z cienia nitki można odczytać godzinę na właściwej skali godzinowej.
