Nasze Muzeum jest pełne różnych, nietypowych przedmiotów, małych dzieł sztuki, czy po prostu skarbów. Dzisiaj przedstawiamy jeden z takich przedmiotów, nieco tajemniczy…

Srebrne prostokątne pudełeczko w formie książki z kalendarzem wiecznym, składające się z dwóch części połączonych zawiaskami. Na zewnątrz z jednej strony widnieje obrotowy wieczny kalendarz „CALENDARIUM PERPETUUM” z nazwami dni tygodnia w języku niemieckim i z przypisanymi im symbolami – Słońce, Księżyc, Mars, Merkury, Jowisz, Wenus, Saturn oraz arabskimi cyframi od 1 do 31 co jeden. Całość ujęta jest w prostokątnej ramce i zdobiona wicią akantową i ornamentem wstęgowo-cęgowym.

Po przeciwnej stronie znajduje się tabela w języku niemieckim, zawierająca miesiące wraz z ilością dni, najważniejsze święta, znaki zodiaku, długość dnia i nocy, wschód i zachód Słońca.

Wnętrze etui wyłożone jest aksamitem, a za szkłem znajduje się dagerotyp – zdjęcie wykonane najstarszą techniką fotograficzną, na posrebrzanej płytce miedzianej około 1845-1850 r., przedstawiające mężczyznę i kobietę (prawdopodobnie małżonków).

Pudełeczko mogło służyć do przechowywania różnych małych przedmiotów podczas podróży. Ciekawostką jest, że ten osiemnastowieczny przedmiot ponad sto lat po wykonaniu został wtórnie użyty jako etui na dagerotyp.