Zegar słoneczny równikowy – typu augsburskiego, Niemcy, I poł. XIX w.
Ośmioboczna płytka stanowiąca podstawę zegara zawiera późno barokowy ornament liniowy. Posiada ona okrągłe wycięcie na kompas, na którym ów spoczywa.
Po stronie zachodniej do podstawy został przymocowany na zawiasce łuk ze skalą kątową z oznaczeniami od 10-90 stopni co dziesięć, z dokładnością do dwóch stopni. Od strony północnej na zawiasce pierścieniowe koło równikowe zmniejszające swą grubość ku górze. Posiada rzymskie oznaczenia godzin od III-XII-IX oraz podziałki półgodzinne w kształcie kropek. Przez środek tarczy koła równikowego przechodzi obrotowa beleczka z centralnie umieszczonym na stałe gnomonem w kształcie igły. Beleczka jest blokowana przy pomocy blaszki wychodzącej z tarczy znajdującej się pomiędzy godzinami III i VII.
Zegar nie posiada pionu, wobec tego nie ma możliwości regulacji w poziomie, o czym świadczy brak nóżek. Kompas posiada grawerowaną różę wiatrów wskazującą 8 kierunków geograficznych, skróty nazw czterech głównych stron świata w języku łacińskim, ME, OC, SE, OR oraz ma zaznaczoną deklinację magnetyczną w postaci strzałki przesuniętą w kierunku OC, brak igły magnetycznej.
Do zegara dołączone jest zamykane papierowe i oklejone skórą etui.