Zegar słoneczny horyzontalny, Czechy, XIX w.

 

Zegar składa się z dwóch płytek, kwadratowej i okrągłej, złączonych razem za pomocą dwóch śrub. Pierwsza z nich stanowi podstawę zegara, do której w środku w wyciętym otworze umieszczono pierścieniową tarczę zegara wraz z kompasem. W podstawie znajdują się dwie śruby do regulacji zegara w poziomie (brak jest pionu). Tarcza zegarowa zawiera arabskie oznaczenia godzin w zakresie 4-12-8 co jedną godzinę, linie pełnych godzin przechodzących przez całą szerokość pierścienia oraz linie interwałów piętnasto- i trzydziestominutowych o odpowiednich długościach.

Na godzinie 12 znajduje się podwójna linia tzw. luka południowa, której szerokość odpowiada grubości gnomona. Jest to miejsce, w którym w chwili prawdziwego południa chowa się w niej cień gnomona.

Przez środek pierścienia przechodzi koncentrycznie linia, a w centrum pierścienia znajduje się łuk łączący godziny 10 i 2, który służy jako podpora dla gnomona. Gnomon jest umieszczony w dwóch uchwytach jeden na wspomnianym łuku a drugi znajduje się na pierścieniu pomiędzy godzinami 4 i 8. Ma on trójkątny kształt z nieregularnym zakończeniem i jest składany.

Kompas zawiera skróty w języku niemieckim nazw głównych kierunków geograficznych, deklinację magnetyczna w postaci strzały dwukolorową igłę magnetyczną (stalowo – niebieski), a całość jest od góry przykryta szkiełkiem ochronnym.