Zegar słoneczny dwutabliczkowy – typu norymberskiego, XVIII w. Niemcy
Dwie tabliczki drewniane połączone są ze sobą krótszymi bokami za pomocą zawiasów, które pozwalają na ustawienie płytek w pozycji prostopadłej do zamykania zegara.
W poziomej płytce w wyciętym koliście otworze umieszczono busolę z niemieckimi oznaczeniami ośmiu stron świata i z deklinacją magnetyczną 20 stopni. Z środka tarczy zegara na poziomej tabliczce wychodzi nić łącząca dwie płytki, która tworzy kąt szerokości geograficznej i służy jako gnomon. Obie płytki są zdobione kolorowym miedziorytem z wykresami gnomonicznymi i dekoracją roślinną. Płytka pionowa posiada otworki pozwalające na regulację kąta nachylenia nitki od 38 – 55 stopni szerokości geograficznej. Wokół tego jest wykreślony zegar słoneczny na 50 st szerokości geograficznej.
Na poziomej płytce wokół busoli i przyczepu nitki są wykreślone cztery zegary na 55, 50,45 i 40 stopni w godzinach 4 – 8. co 30 minut
Aby odczytać godzinę należy nitkę przeciągnąć na odpowiednią szerokość geograficzną, całość ustawić według deklinacji magnetycznej, przy poziomym ustawieniu płytki poziomej z cienia nitki można odczytać godzinę na właściwej skali godzinowej.