Zegar słoneczny dwutabliczkowy, Włochy, 1974 r.
Zegar jest zbudowany z dwóch drewnianych tabliczek o różnych grubościach, które po rozłożeniu są ustawiane względem siebie pod kątem prostym.
W poziomej płytce w okrągłym wycięciu została umieszczona busola. Na obwodzie busoli znajduje się podziałka kątowa w zakresie od 0 do 360 stopni z oznaczeniami co 20 stopni i dokładnością do jednego stopnia. W centrum kompasu znajduje się igła magnetyczna a całość jest od góry przykryta szkiełkiem ochronnym.
Wokół kompasu znajduje się wykres gnomoniczny zawierający rzymskie oznaczenia godzin w zakresie od IV-XII-VIII co jedną godzinę. Brak oznaczeń godzin VI i VII rano oraz V i VI po południu. Linie ciągłe oznaczają pełne godziny. W centrum tabliczki znajduje się barwna 32 kierunkowa róża wiatrów z oznaczeniami T (północ), M, P (zachód), L, O (południe), S, znak krzyża (wschód) i G.
Na pionowej płytce znajduje się kolejna barwna 16 kierunkowa róża wiatrów. Nie zawiera ona oznaczeń kierunków geograficznych poza północą, którą zaznaczono za pomocą symbolu kwiatu lilii.
Nić łącząca obie tabliczki stanowi gnomon dla zegara poziomego, której cień wskazuje godzinę na tarczy zegarowej. Zegar ten ze względu na brak możliwości zmiany kąta nachylenia gnomonu, może wskazywać godzinę tylko w jednej szerokości geograficznej.
