Zegar słoneczny dwutabliczkowy „Frada”, Polska, ok. 1930 r.
Zegar zbudowany jest z dwóch drewnianych tabliczek, których obie wewnętrzne strony są wyklejone drukowanymi wykresami gnomonicznymi odpowiednio wykonanych dla zegara poziomego i pionowego wraz dekoracjami i napisami.
Wykres zawiera arabskie oznaczenia godzin w zakresie od 6-12-6 z oznaczeniami co jedną godzinę, linie godzinowe, trzydziesto- i piętnastominutowe o odpowiednich długościach.
Wykres gnomoniczny ma kształt kilku koncentrycznych okręgów. Zawiera arabskie oznaczenia godzin w zakresie od 4-12-8 co jedną godzinę. Z jego punktu centralnego wychodzą linie godzinowe i biegną do ich oznaczeń. W centrum wykresu i płytki w koliście wyciętym otworze znajduje się busola zawierająca skalę kątową w zakresie od 0 – 360 stopni z oznaczeniami stopni co 20 i z dokładnością do 2 stopni. W centrum busoli znajdują się oznaczenia w języku polskim kierunków geograficznych: głównych i pośrednich oraz dwukolorowa igła magnetyczna.
Z centrum wykresu gnomonicznego na poziomej tabliczce wychodzi czerwona nić, która służy jako gnomon dla obu tarcz zegarowych. Nie ma ona możliwości regulacji kąta nachylenia gnomonu. Do zegara dołączona jest krótka instrukcja obsługi napisana w języku polskim.
Aby odczytać godzinę należy całość ustawić według deklinacji magnetycznej, przy poziomym ustawieniu płytki poziomej z cienia nitki można odczytać godzinę na skali godzinowej.