Dzisiaj jako eksponat tygodnia zaprezentujemy przyrząd, który służył do wypalania kawy.

Przyrząd zwany też palarką ma kształt rondla z długą rączką, pokrywą z otworem przez który wsypywano i wysypywano ziarna kawy oraz korby służącej do mieszania.

Prawdopodobne oprócz kawy w palarce palono także ziarna zbóż: jęczmienia, żyta, pszenicy, być może kasztany. Kawa mimo ze znana była wśród mieszkańców ziem polskich już od XVII w., pozostawała towarem luksusowym na który pozwolić sobie mogli jedynie najzamożniejszych. W XIX w. kawa stała się towarem dostępnym także dla mniej majętnych, napój zaparzony z uprzednio wypalonych i zmielonych ziaren stał się popularny głównie we dworach, wśród mieszczaństwa i rzemieślników.