Zegar słoneczny i księżycowy poziomy z herbem Ancuta, Wilno, 1770 r.
Płyta zegara wykonana jest z ołowiu a na niej wykreślono trzy zegary: słoneczny i dwa księżycowe. Wykres gnomoniczny zegara słonecznego poziomego znajduje się w górnej części płyty. W punkcie przecięcia linii godzin 6 i 12 umieszczono trójkątny gnomon. Po obu stronach wskazówki, na tarczy, znajdują się: wizerunek sześcioramiennej gwiazdy z sentencją „Prima meos lux extulit Ortus” i wizerunek księżyca z sentencją „Lumine plena nitent”. Jest to graficzne przedstawienie herbu Ancuta. W dolnej części podstawy znajdują się wykresy w kształcie spirali dwóch zegarów księżycowych, z gnomonami w środku. Oba wykresy zawierają nierównomierny rozkład godzin, który jest zależny od dnia miesiąca i fazy księżyca. Oba zegary posiadają osobny wykaz dni, dla których mogą wskazywać godziny: pierwszy z sentencją „Lunare decrescens” (tłum.: Księżyc maleje) dla dni 16-26 a drugi z sentencją „Lunare crescend” (tłum.: Księżyc rośnie) dla dni 5-15.
W celu odczytania godziny w ciągu dnia, zegar należy zorientować odpowiednio do stron świata. Wówczas z położenia cienia wskazówki odczytamy godzinę czasu prawdziwego słonecznego. Aby odczytać czas w nocy, należy postąpić tak samo, jak w przypadku zegara słonecznego, z tą różnicą, że należy posłużyć się zegarem księżycowym.