Zegar słoneczny dwutabliczkowy – typu norymberskiego, Niemcy, I poł. XVIII w.
Jest to typowy dyptykowy zegar słoneczny. Składa się z dwóch prostokątnych drewnianych tabliczek połączonych ze sobą krótszymi bokami.
Zegar posiada dwie tarcze pionową i poziomą. Na poziomej tabliczce znajduje się wykres godzin oraz w wyciętym koliście otworze kompas z czerwoną strzałką określającą deklinację magnetyczną. Na pionowej tabliczce oprócz godzin, dodatkowo wzdłuż linii godziny 12 biegnie niewielkie wycięcie zakończone prostokątnym otworem, w którym chowa się nić zakończona ołowianym ciężarkiem. Jest to pion służący do dokładnego wypoziomowania zegara.
Środki obu wykresów gnomonicznych są połączone nicią, która stanowi gnomon, czyli wskazówkę dla obu tabliczek. Jest ona w przeciwieństwie do innych tego typu zegarów przymocowana na stałe, czyli może wskazywać czas tylko dla jednej szerokości geograficznej.
Aby odczytać godzinę należy całość ustawić odpowiednio do stron świata uwzględniając przy tym deklinację magnetyczną. Wypoziomować całość i z cienia rzucanego przez nić na tarczę zegara odczytujemy godzinę czasu prawdziwego.